Wij worden kampioen, alleen niet�.. jawel wel dit seizoen! 

Net voordat de competitie begint zit het VVS bestuur bij elkaar en geeft groenlicht voor het misschien wel jongste recreantenteam van de competitie. Met een gemiddelde leeftijd van 33 jaar en toch al ruim 100 jaar volleybalervaring begint VVS1 aan de competitie.

De automatismen zitten er bij de meeste spelers al snel (opnieuw) in. Natuurlijk spelen we in het begin van het seizoen nog niet zoals we kunnen (een enkeling doet dit aan het eind van het seizoen nog steeds niet), maar we beleven veel plezier.

Een spelverdeler die denkt te kunnen scoren roept om de bal, maar hoort van zijn stand-in  �flikker op�, omdat hij net van te voren de bal al een keer keihard in het net wist te �scoren�. Het plezier druipt er af. Misschien is dat net het gevaar waar deze jonge ploeg voor moet waken. Sommige wedstrijden worden te lichtzinnig beleeft en moet er soms een puntje worden afgegeven dat zeker niet nodig is.

We staan nu voor onze laatste wedstrijd en hebben 10 sets laten �liggen�. Een mooi resultaat, maar het ging niet altijd zo gemakkelijk als dat het misschien lijkt. Ik kan me de wedstrijd  tegen Mestreech1herinneren waar we blij mochten zijn dat zij ook in de laatste set de jonkies de voorkeur gaven. Al snel werd duidelijk dat we ons moesten gaan meten met Rebound VCL   en misschien is het ons geluk geweest dat wij elkaar vroeg in het seizoen ontmoetten. We hielpen Rebound uit een droom daar wij met 0-4 wonnen. Direct na afloop wisten we dat de return een belangrijke wedstrijd zou worden. Spannend was het voor de stand toen niet maar we zouden graag ongeslagen kampioen worden.

Jammer het mocht niet zo zijn!

Gedurende het seizoen werd ook ons team niet gespaard van blessureleed. Knie operatie, dikke knie, heupblessure en enkelbanden wierpen roet in het eten. Net op het moment dat we voor de, hopelijk, mooie wedstrijd tegen Rebound VCL staan moeten we vier man missen en tijdens de wedstrijd valt nummer vijf uit. Wij kunnen het verzet niet bieden en jammer genoeg wordt het niet de wedstrijd waar we op hoopten. Alleen set vier is nog even spannend en lopen de gemoederen nog even iet wat hoger op.

Stergeblesseerde aan Rebound kant, Fred, verwoordt de wedstrijd mooi.:�Jullie zullen wel snel klaar zijn met douchen h�, jullie hoeven je immers niet af te drogen.� Bedankt Fred!

Vanavond (22/4) staat de derby VVS2- VVS1 op het programma en graag zouden we er een spannende strijd van maken ware het niet dat er vanavond opnieuw vier spelers met kwaaltjes rondlopen. Kadootjes gaan we in ieder geval niet weggeven, want zo zitten deze kerels niet in elkaar. Niet de jonkies, maar ook de �oudjes�niet. Als trainer van VVS1 zal ik in ieder geval de komende weken nog goed mijn best moeten gaan doen om 10 spelers bij elkaar te krijgen voor de regiokampioenschappen op 25 mei. Normaal geen probleem ware het niet dat er dan Communievieringen zijn. Hierbij dan ook de oproep naar andere teams. Wil je het seizoen verlengen en (tijdelijk) wisselen van club dan ben je bij ons welkom. (Dani�lle van Carna bijvoorbeeld). Je bent natuurlijk ook welkom als je ons wilt aanmoedigen.

Zelf speel ik al enkele jaren recreantencompetitie en doet het mij van de ene kant pijn te zien dat moeilijke tegenstanders uit het verleden kampen met een teruglopend aantal leden, maar aan de andere kant doet het mij goed te zien dat er verjonging aankomt. 

Wij wensen jullie in ieder geval een fijne volleybalvakantie en tot ziens in het nieuwe seizoen.